BÖLÜM 8
Özd.8: 1 Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
Özd.8: 2 Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
Özd.8: 3 Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
Özd.8: 4 "Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
Özd.8: 5 Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
Özd.8: 6 Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
Özd.8: 7 Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
Özd.8: 8 Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
Özd.8: 9 Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
Özd.8: 10 Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
Özd.8: 11 Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
Özd.8: 12 Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
Özd.8: 13 RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
Özd.8: 14 Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
Özd.8: 15 Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
Özd.8: 16 Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
Özd.8: 17 Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
Özd.8: 18 Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
Özd.8: 19 Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
Özd.8: 20 Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
Özd.8: 21 Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
Özd.8: 22 RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
Özd.8: 23 Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
Özd.8: 24 Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
Özd.8: 25-26 Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
Özd.8: 27 RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
Özd.8: 28 Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
Özd.8: 29 Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
Özd.8: 30 Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
Özd.8: 31 O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
Özd.8: 32 Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
Özd.8: 33 Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
Özd.8: 34 Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
Özd.8: 35 Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
Özd.8: 36 Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir."
Bilgeliği mi, Akılsızlığı mı Seveceksin?
BÖLÜM 9
Özd.9: 1 Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
Özd.9: 2 Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
Özd.9: 3 Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
Özd.9: 4-5 "Kim safsa buraya gelsin" diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, "Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için" diyor.
Özd.9: 6 "Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
